Skolyoz, omurganın göğüs ve / veya bel bölgelerinde görülebilen, yana doğru ve rotasyonel üç boyutlu eğriliğidir. Normal ve sağlıklı omurgada omurlar arkadan bakıldığında yukardan aşağıya düz bir hat şeklinde uzanır. Skolyozda ise omurlar sağa veya sola doğru yer değiştirir ve aynı zamanda kendi eksenleri etrafında döner. Bu eğilmeler omurganın sadece bir bölgesinde olabileceği gibi birden çok bölgesinde ve farklı yönlerde de olabilir. Skolyoz tanısı tüm omurgayı içine alan görüntüleme ve klinik muayene ile konur. Ayakta çekilen tüm omurganın ön-arka ve yan görüntülerinde, eğriliğin başladığı ve sonlandığı omurlar arasındaki açı ölçülür. Bu açının ilerlemesi aralıklı olarak takip edilir.
Çoğu skolyoz hastasında skolyozun yani eğriliğin neden oluştuğu bilinmemektedir. En sık görülen skolyoz tipi nedeni bilinmeyen skolyozdur ve son yayınlarda kabul edilen yaygın görüş hastalığın kalıtsal olduğu yönündedir. omurga kırıkları, omurga enfeksiyonları, yaşın ilerlemesine bağlı omurga kemiklerinin dejenerasyonu, omurga travması gibi sebepler de skolyoz gelişmesine zemin hazırlar.
Eğer hastalarda omurga kemiklerinde eklemlerde kısıtlılık oluşmuşsa veya bağlarda zayıflamalar varsa bunların ortopedik manuel terapi veya proloterapi gibi tedavi yöntemleri ile düzeltilmesi ve bütüncül tıp yaklaşımıyla tüm yaşamsal sistemlerinin düzeltilmesi hastaya ciddi katkı sağlayacaktır.